به نقل از «خبرگزاری برنا»

آقای نعمت اله! کاش به جای میدان فردوسی در میدان حرّ سفره پهن می کردید!

تاریخ انتشار: ۸ خرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۹۱۶۰۰۷

این شب ها سریال «برادر جان» یکی از پربیننده ترین مجموعه های تلویزیون ویژه ماه مبارک رمضان است که اتفاقا نقل محافل شده است.

قصه های سعید نعمت اله اصولا گرم و پرمخاطب روایت می شوند و اگرچه معمولا ادبیات خودش را در قصه گویی و دیالوگ نویسی دارد اما در بیشتر مواقع چون  شخصیت های داستان هایش از اقشار میانه جامعه هستند، قشر وسیعی از مردم علاقه مند هستند پیگیر داستان شخصیت های او باشند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

یادم می آید در گپ و گفتی که با سعید داشتم و از پیدا کردن شخصیت هایش صحبت می کردیم بحث به سریال «زیر هشت» و تجربه کارتن خوابی در پیدا کردن یکی از کاراکترهای اصلی رسیدیم و ...

سعید نعمت اله اگرچه تمام شخصیت هایش را با یک لحن مشخص از جنس خودش می بیند اما علی نصیریان در نقش کریم بوستان ثابت کرد که می شود دیالوگ های ثقیل و عمیق او را مال خود کرد و هر شخصیت از دریچه خودش آن جنس از کلام را بر زبان جاری کند.

شاید نقدهایی به سریال «برادر جان» در نوع قصه گویی و اتفاقات و ریتم و ... داشته باشیم اما بی شک خط اول قصه پتانسیل لازم برای کشش و جذابیت را داراست و از همه مهمتر اینکه کاراکترهای سریال او به سرعت دوست داشتنی از آب در می آیند حتی اگر رفتارهای عجیب و غریب از آنها سر بزند.

نکته جالب در سریال «برادر جان» این است که اگر این نویسنده کاربلد و این روزها باتجربه را بشناسیم متوجه خواهیم شد که بسیاری از تعلقات خاطرش و موارد مدنظرش در سریال موج می زند. از احترام و سلام اول و.... گرفته تا املتی که بر سر آتیش با تبحر خاصی پخته می شود. از التهابی که در  روابط  کاراکترها دیده می شود تا چای دو رنگ و...

کلام آهنگین او مخصوص خودش است و تلاش می کند الفاظ هر سریال شناسنامه ای از آن سریال باشد و بعد به کارنامه هنری او سنجاق شود.

سکانسی پخش شد از این مجموعه تلویزیونی که کاراکتر «آراز» از خانه بیرون زده و تنهایی شهر را گز می کند تا در میدان فردوسی توسط همسرش آن هم از طریق اپلیکیشنی پیدا میشود. اگر مانند من از ویژگی ها و شخصیت های این نویسنده مطلع باشیدحتما مطمئن خواهید بود که انتخاب میدان فردوسی تهران هم برای این سکانس عاشقانه هدفمند بوده است. اما چرا؟

اگر شخصیت «آراز» را به عنوان یکی از کاراکترهای ویژه این قصه لحاظ کنیم که اتفاقا گره داستان به دست او و قسمش باز می شود و حاضر نیست به خاطر برادرش پا روی اعتقادش بگذارد و حتی بعد از قسم، از علاقه و تعصب به بردارش یاد می کند، پس باید کاراکتری آزاده را برای او در ذهن ترسیم کرد که نه از اعتقادش گذشت و نه از علاقه قلبی اش و البته در جایی که اعتقادش مانع میل قلبی اش بود به سمت اعتقادش رفت. پس بد نبود که سفره دو نفره او و لیلا که یکی از سکانس های عاشقانه این مجموعه تلویزیونی است با احترام به بزرگمرد ادبیات فارسی فردوسی حکیم، در میدان حرّ پهن می شد.

این در حد یک پیشنهاد بود تا به زودی سبک نگارشی این نویسنده و کاراکترهای سریال «برادر جان» را با تحلیل قصه در پیشرفت و ریتم و تمپوی شخصیت ها و البته بن مایه های داستانی که شاید نیازمند چند داستان فرعی موثر تر بود و... نقد و بررسی کنیم.

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: ادبیات جامعه علی نصیریان ماه رمضان سجاد افشاریان شبکه سه کامران تفتی سریال مناسبتی سعید نعمت اله برادر جان محمدرضا آهنج

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۹۱۶۰۰۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مظلوم‌تر از تئاتر، موسیقی اصیل ایرانی است/ تخصیص یارانه دولتی برای سفره فرهنگی مردم

به گزارش خبرنگار فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا،‌ کنسرت «اشعار نو از نغمه‌های کهن» در نوزدهمین شب موسیقی فرهنگسرای ارسباران در شب‌های پنج شنبه و جمعه، ۶ و ۷ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳ برگزار شد. در این کنسرت که به سرپرستی محمدرضا برزین و خوانندگی صادق شیخ زاده اجرا شد، تصنیف‌ها و قطعات پیش در آمد اصفهان، شاه ختایی، پنبه جاری، المنت و لله، کهربا، نخجیر، ریشه در خاک، حریم یار، کردی و آفتابکاران با آهنگسازی علی اصغر بهاری، محمد رضا برزین، صادق شیخ زاده و قطعاتی با ملودی‌های قدیمی و محلی بر اساس اشعاری ازهوشنگ ابتهاج، فریدون مشیری، فاضل نظری، علی حاتمی، حامد عسگری و اشعار محلی اجرا شد.

صادق شیخ زاده خواننده درباره این کنسرت گفت‌وگویی با خبرگزاری آنا انجام داده که مشروح آن را می‌خوانید:

لطفا درباره جزییات این کنسرت برایمان توضیح بدهید .

کنسرت نغمه‌های کهن یا اشعاری نو از نغمه‌های کهن یک اجرای دغدغه انگیز برای شنیده شدن نغمه‌های با اصالت است، آنچه که امروزه بیشتر مردم در ارتباط با گذشته با آن در ارتباط هستند. تمام تلاشمان این بود که بتوانیم در قالب یک موسیقی اصیل به بازخوانی نغمه‌هایی بپردازیم که برگرفته از موسیقی فولکلور، موسیقی دستگاهی یا برگرفته از رسوم و آیین‌های مناطق مختلف  هستند تا با اشاعه آنها مردم شعر تازه بشنوند و فضایی تداعی کنیم که اگر چه به جهت کلامی به مردم نزدیکتر است، اما ممکن است نغمه‌های آن در طول سالیان سال فراموش شده باشد.

چطور شد در فرهنگسرای ارسباران اجرا رفتید؟

از سویی به جهت حمایت‌های فرهنگسرای ارسباران و اینکه تصمیم گرفتیم جایی اجرا برویم که مردم هم قدرت خرید داشته باشند و بتوانند در این کنسرت شرکت کنند و خوشبختانه استقبال هم از کنسرت خوب بود به طوریکه یک سانس را به دو سانس در دو شب رساندیم ، امیدواریم این استقبال ادامه پیدا کند و بتوانیم در روزهای دیگر هم اجرا داشته باشیم

درباره قطعات و سازندگان آن هم برایمان توضیح دهید؟

اجرا توسط قطعات تنظیم و یا ساخته شده محمدرضا برزین اتفاق می‌افتد که نوازنده خوبی در ساز سه تار است، سنتور را سوها شمعدانی،‌عود آناهیتا نصیریان، سازهای کوبه‌ای پویان توکلی ، تنبک امیرحسین تات و ساز سه تار با مسعود صادقی است.

با توجه به مبالغ بالای کنسرت‌ها در این ایام، چقدر قدرت خرید مردم و حضور عموم برای شرکت در این کنسرت برایتان اولویت داشت؟

در واقع این نکته برایمان حائز اهمیت بود، چقدر هم خوب است که دولت و حاکمیت بخشی از هزینه‌های کنسرت‌ها را تقبل کند. بدون تعارف این تعداد کنسرتی که هر شب در کشور برگزار می‌شود اگر بخشی از هزینه‌ها را هم دولت بدهد، خیلی استقبال چشمگیر می‌شود، بنابراین سر سفره فرهنگی مردم باید یارانه‌های دولتی با حمایت‌هایی این چنین داشته باشیم که خوشبختانه ما توانستیم از آن برخوردار شویم.

ما امروز می‌بینیم که حتی خواننده‌های شهیر موسیقی ایرانی روی به موسیقی‌های الکترونیک و موسیقی‌های غیر ایرانی می‌آورند، حتی به نظر من آن موسیقی‌ها موسیقی‌های پاپ نیست همانطور که بهتر از من می‌دانید موسیقی پاپ موسیقی مردمی هست بنابراین یک موسیقی می‌تواند موسیقی کلاسیک باشد، فولکلور باشد حتی سنتی باشد به خاطر فرم اجرا ولی پاپ تلقی شود، یعنی جمیع مردم با آن احساس نزدیکی کنند، حتی این موسیقی‌هایی که توسط بعضی از خواننده‌ها اجرا می‌شود و به روی صحنه می‌رود موسیقی‌های پاپ نیستند.

البته برخی هم موسیقی خاص هستند، موسیقی که در ژانر موسیقی الکترونیک، موسیقی کلاسیک، حتی موسیقی کلاسیک غربی است ولی باز این حرف به این منظور و به این مفهوم نیست که آن‌ها نباید باشد چرا آنها هم باید باشند، اما اقبال صد درصدی خوانندگان موسیقی اصیل ایرانی به آن موسیقی‌ها منجر به این می‌شود که این سمت ما خیلی خالی باشیم ما خیلی تنها و معدود باشیم امروزه شما می‌شنوید که توسط یک سلسله از هنرمندان عزیز و گرامی ابراز نگرانی درباره تئاتر وجود دارد،‌ این هم به جا است اما واقعا باید بگویم که مظلوم‌ تر از تئاتر، موسیقی اصیل ایرانی است حتی موسیقی سنتی هم نه، موسیقی اصیل ایرانی.

متأسفانه به دلیل ذائقه‌ای که توسط عده‌ای بین مردم ایجاد شده، دافعه نسبت به سازهایی چون سه تار، سنتور،‌عود، سازها کوبه‌ای و آواز ایرانی ایجاد شده است، در صورتی که اینها شاخه‌های موسیقی اصیل ایرانی هستند. 

شما سالهاست که در عرصه آواز ایرانی فعالیت می‌کند، دراین باره چه تجربیاتی دارد و برایمان بگویید.

به عنوان کسی که برنامه های مختلف داشته‌ام می‌گویم، که اتفاقاً مردم در مناسبت‌های آیینی خودشان بسیار هم علاقمند این موسیقی و آواز‌ها هستند، اگر این آواز‌ها درست طراحی شود برای لحظات خلوت آدمی فوق العاده است.

ما انسان‌ها دارای حالت‌های مختلف، متنوع و گوناگونی به جهت روانی هستیم و برای هر کدام از این حالت‌ها موسیقی خاص خود را طلب می‌کنیم و مثل یک نوع تغذیه روحی است، به همین دلیل ما به تمام فرهنگ‌ها که از دل فرهنگ خودمان بیرون می‌آید ادای دین می‌کنیم و به آن اصالت می‌دهیم و در این مواجهه هم نیاز داریم که هر کدام از آنها را مصرف کنیم اتفاقاً موسیقی جدی هم موسیقی مصرفی است، اما موسیقی مصرف شده برای حالات خاص آدمی و هر آدمی البته حالات خاص خودش را دارد اما این طیف حالت‌ها از چند گونه بیرون نیست و من امیدوارم که این نوع اجراها مورد حمایت قرار بگیرد.

بنابراین اگر حمایت درستی صورت گیرد، اقبال مردمی هم زیاد می‌شود و ما با فوجی از مخاطب روبه رو می‌شویم، در حال حاضر کنسرت‌هایی که در سالن‌های مجلل برگزار می‌شوند که بعضا حتی استانداردهای ابتدایی موسیقی را هم ندارند. ما سالن تخصصی اجرای کنسرت کم داریم اما هستند اندازه‌ای که کارمان راه بیافتد.

انتهای پیام/